Dziennik studenta kulturoznawstwa 28.01.2022

Piątek. Ostatnie zajęcia w tym semestrze. Najpierw Kultura Europy Środkowej, podczas której miałem prezentację na temat narracji dotyczącej ryskiego Moskiewskiego Przedmieścia w filmie "Jakub, Mimmi i gadające psy". Tym razem udało mi się nawet zachęcić kilka osób do odwiedzenia łotewskiej stolicy. Tyle wygrać.

Pozostałe prezentacje dotyczyły książek. Pierwsza (autorstwa koleżanki) dotyczyła "Ostatniej arystokratki" Evžna Bočka. Jest to literatura popularna, ale ponoć bardzo zabawna. Druga (autorstwa kolegi) dotyczyła "Dzieci umarłych", którą napisała austriacka komunistka Elfriede Jelinek. Jest to autorka tak kontrowersyjna, że po przyznaniu jej Nagrody Nobla w 2004 roku jeden z członków Akademii Szwedzkiej, Knut Ahnlund, zrezygnował z dalszego uczestnictwa w jej pracach, zaznaczając, iż twórczość Jelinek to jęcząca, nieprzyjemna publiczna pornografia, a przyznanie jej nagrody nie tylko wyrządzi nieodwracalne szkody wszystkim postępowym siłom, ale także pomiesza ogólny pogląd na literaturę jako sztukę.

Na koniec - zajęcia z Antropologii i socjologii kultury. Jak zwykle bez kontrowersji ze strony prowadzącego. Prezentacje studenckie też bez odlotów. I tyle. Teraz już tylko egzaminy. W tej sesji (oprócz angielskiego, który pisałem 26.01) tylko trzy: 9, 10 i 11 lutego. Jeśli wszystko pójdzie dobrze, to do końca lutego będę miał spokój, a potem dwa tygodnie zajęć zdalnych (wg obecnego planu do 13 marca, potem stacjonarnie).

Poprzednie wpisy

Loading proofofbrain-blog...

Dziennik studenta kulturoznawstwa 28.01.2022

Poprzednie wpisy